Grzegorz Andrzejczyk (- Bruno)

 

PODSTAWOWE INFORMACJE 

(czas lektury: ok. 1,5 min.)

„Kto, co, jak, gdzie, kiedy, za ile”:

1) Kto?

Grzegorz Andrzejczyk – Bruno.

2) Czym się zajmuję?

Zawodowo zajmuję się m.in. mediacją i psychoterapią. Pracuję wyłącznie z osobami dorosłymi (pełnoletnimi).

Mój aktualny status to: psychoterapeuta w procesie kształcenia.

Legitymuję się Zaświadczeniem (nr 24/2025, ważnym do 31.12.2028 r. – [link]), potwierdzającym, że spełniam wymogi określone w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz. U. z 2022 r. poz. 2023, z późn. zm.).

Zaznaczam: nie jestem psychologiem. 

Obecnie jestem studentem 5-letnich, jednolitych studiów magisterskich na kierunku psychologia (IV rok, 8 sem.). Ukończenie studiów planuję na lipiec 2026 r.

Specjalizacja: pomoc psychologiczna i psychologia kliniczna.

Przedmiotem mojej pracy dyplomowej (magisterskiej) jest m.in. neuroróżnorodność osób pracujących w ochronie zdrowia psychicznego.

3) W jakim podejściu pracuję?

Pracuję w języku polskim, w modalności PSR/ TSR (Podejście Skoncentrowane na Rozwiązaniach / Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach), które należy do grupy podejść systemowych i terapii krótkoterminowych. Przestrzegam standardów pracy psychoterapeutycznej Stowarzyszenia PSTTSR, którego jestem członkiem zwyczajnym.

4) Gdzie i jak odbywają się sesje?

Sesje prowadzę głównie on-line i telefonicznie.

Uwaga: jedynie wyjątkowo przyjmuję stacjonarnie – tylko w Ząbkach k. Warszawy. Wówczas istnieje również możliwość pracy w formule perypatetycznej (opis poniżej, w części szczegółowej).

5) Jak umówić sesję?

W sprawie umówienia terminu sesji najuprzejmiej proszę o kontakt mailowy lub telefoniczny – [link]

6) Ile to kosztuje?

Płatności: wyłącznie przelewem (szczegóły zakładka: Cennik, zasady płatności – [link]).

Udzielam rabatów osobom w trudniejszej sytuacji materialnej. W każdym miesiącu przyjmuję również nieodpłatnie (szczegóły znajdą Państwo w zakładce: Cennik, zasady płatności – [link]).

 

Jeśli potrzebują Państwo więcej informacji, zapraszam do zapoznania się z częścią szczegółową – poniżej.

 

INFORMACJE SZCZEGÓŁOWE (czas lektury około 10 min.)

W trosce o Państwa czas, a także by ułatwić podjęcie decyzji dotyczącej skorzystania z moich usług (lub – szerzej – odpowiedzenia sobie na pytanie: jakiego psychoterapeuty dla siebie szukam?), przygotowałem poniższy, rozszerzony opis. To syntetyczna odpowiedź na najczęściej zadawane mi pytania. Mam nadzieję, że okaże się pomocna.

„Kto, co, jak, gdzie, kiedy, za ile”:

1) Grzegorz Andrzejczyk – Bruno, 

On/jego, rocznik 1972 – z całym wynikającym z tego bagażem doświadczeń: wielu profesji, umiejętności, wzlotów, upadków… i niejednej anegdoty.

Moje podejście do pracy zawodowej można określić jako nieustanną naukę – także akademicką, rozpoczętą w 1991 roku i kontynuowaną do dziś. Stale i interdyscyplinarnie[1] poszerzam oraz aktualizuję swoją wiedzę naukową, zawodową i ogólnoludzką. Oprócz zdobywania doświadczenia w praktyce psychoterapeutycznej, uczestniczę aktywnie w wydarzeniach rozwojowych. Tylko w 2025 roku mój plan edukacyjny obejmuje m.in.: udział w trzech konferencjach naukowych, dziewięciu akredytowanych szkoleniach TSR, treningu umiejętności interpersonalnych, kilkudziesięciu godzinach superwizji (zarówno grupowej, jak i indywidualnej), a także terapię własną. Działania te wpisują się również w wymogi programu certyfikacyjnego PSTTSR – [link]. Kształcenie psychoterapeutyczne w nurcie PSR/TSR rozpocząłem w 2014 roku.

[1] M.in.: psychologia, psychoterapia, filozofia, etyka, bioetyka, diagnoza psychologiczna, szeroko rozumiana sztuka, ostatnio także zagadnienia związane ze sztuczną inteligencją.

Ze względu na wciąż obecną stygmatyzację osób doświadczających trudności psychicznych, osób neuroróżnorodnych czy korzystających z pomocy psychiatry lub psychoterapii – postanowiłem, choćby w niewielkim stopniu, działać na rzecz zmiany tych negatywnych społecznych tendencji. Osoby te są członkami rodzin, wspólnot, zawodów – także tych związanych bezpośrednio ze zdrowiem psychicznym (psychologia, psychiatria, (psycho)terapia). Chciałbym przeciwdziałać tej społecznej obłudzie również poprzez własny przykład (bo – jak pisał Karl Jaspers – jest w tym i moja wina).

Stąd – ten osobisty gest, wyznanie:

Moim udziałem jest rozpoznanie lekarskie: ADHD i ASD (Zespół Aspergera, ICD-10). W życiu doświadczałem także problemów i kryzysów psychicznych, m.in. depresji. W takich okresach nie prowadziłem praktyki gabinetowej – zgodnie z etycznym wymogiem odpowiedzialności zawodowej. W miarę potrzeby korzystałem (i korzystam) z pomocy lekarza psychiatry oraz psychoterapii.

Wiem, że taki wpis może być odebrany jako patetyczny lub zbędny. Szanuję różne opinie na ten temat. Ja jednak dostrzegam w nim sens – który opisałem powyżej – i z radością usunę ten fragment w dniu, gdy stygmatyzacja, wykluczenie czy tabu związane z leczeniem psychiatrycznym i psychoterapią przestaną istnieć. Sam unikam dzielenia ludzi – zwłaszcza w taki sposób. Jednocześnie: nikogo nie namawiam do podobnej otwartości – to decyzja głęboko osobista, często obarczona ryzykiem. Mam pełen szacunek zarówno dla osób, które się na nią decydują, jak i dla tych, które pozostają bardziej powściągliwe.

Prywatnie – określam siebie jako osobę nieustannie ciekawą świata i ludzi. Przyjaźnie traktuję jako formę miłości (gr. philia). W życiu pełniłem (i pełnię) różne role, m.in.: partnera, rodzica, opiekuna rudego kota i psa (w kolejności alfabetycznej). Przez większość życia mieszkam w lesie. Bliskie mi wartości to: Wolność, Równość, Siostrzeństwo/Braterstwo. Sztuka i filozofia – [link] – to dla mnie ważne obszary życia i źródła inspiracji. Ponad pięć dekad intensywnego życia przyniosło mi także wiele praktycznych umiejętności, którymi – jeśli sprzyja to procesowi terapeutycznemu – dzielę się w pracy z klientami i klientkami.

W pracy przestrzegam zasady etycznego rozdzielenia życia zawodowego i prywatnego. To służy bezpieczeństwu, autonomii i niezależności klientów i klientek.

2) Zawodowo zajmuję się m.in. mediacją i psychoterapią (pracuję wyłącznie z osobami dorosłymi/pełnoletnimi) – mój aktualny status to psychoterapeuta w procesie kształcenia.
Legitymuję się zaświadczeniem (nr 24/2025, ważnym do 31.12.2028 r.), potwierdzającym spełnienie przeze mnie wymogów ujętych w ustawie z dnia 19 sierpnia 1994 r. o ochronie zdrowia psychicznego (Dz.U. z 2022 r. poz. 2023, z późn. zm.).
Planowany termin egzaminu na Certyfikat Psychoterapeuty PSTTSR: 2026/2027.

Ta aktywność zawodowa nie jest dla mnie życiową koniecznością – nie traktuję jej jako głównego źródła przychodu (z uwagi na inną działalność zawodową). To świadomy wybór, który przynosi mi wiele satysfakcji. Jest też moją osobistą odpowiedzią na pytanie, które kiedyś zadał mi przyjaciel:
„Bruno, jeśli za to, co robisz i co sprawia Ci radość, nie otrzymasz ani grosza – czy będziesz to dalej robił?”

Życie, oczywiście, jest dziś bardziej złożone – m.in. ze względu na bardzo kosztowny, pozaakademicki system kształcenia psychoterapeutów w Polsce (koszty szkoleń, superwizji itd.). Mimo to element pracy pro bono oraz możliwość udzielania rabatów osobom w trudniejszej sytuacji materialnej pozostają dla mnie ważne – i zgodne z wyznawanymi przeze mnie wartościami

3) Jak pracuję i do kogo kieruję swoje usługi?

Pracuję w języku polskim, w modalności PSR/TSR (Podejście Skoncentrowane na Rozwiązaniach/ Terapia Skoncentrowana na Rozwiązaniach), należącej do grupy podejść systemowych i terapii krótkoterminowych – [link do podstawowych informacji].

W swojej pracy korzystam z interwizji, superwizji (u certyfikowanych superwizorek i superwizorów PSTTSR –[link] oraz z ubezpieczenia odpowiedzialności cywilnej zawodowej (OC) – posiadam aktualne ubezpieczenie na 2025 r. – [link].

Szanuję i akceptuję różnorodność. Etyczne fundamenty mojej pracy opieram m.in. na Kodeksie Etyki PSTTSR – [link]  – zachęcam do jego uważnej lektury.

Jako członek PSTTSR podlegam również wewnętrznej odpowiedzialności zawodowej –[link].

Organizacja pracy

Standardowa długość jednej sesji jest ustalana indywidualnie z klientką lub klientem – i może wynosić od 30 do 90 minut (dotyczy to także sesji nieodpłatnych).
Liczba spotkań oraz ich częstotliwość również zależą od decyzji osoby korzystającej z terapii – zgodnie z zasadą dobrowolności.

Wrażliwość i afirmacja różnorodności

Afirmatywnie pracuję z osobami:

• z mniejszości (w tym z grup 2S/LGBTQ+),

• w relacjach konsensualnie niemonogamicznych,

• o różnych światopoglądach, sympatiach politycznych czy filozoficznych.

Na naszych spotkaniach możecie Państwo liczyć na ich poszanowanie.
Bliska mi jest postawa niewiedzy i ciekawości drugiego człowieka.
Warto też wspomnieć o jednym z kluczowych paradygmatów modalności PSR/TSR – to klient lub klientka jest ekspertem od własnego życia.

Do kogo w szczególności zaadresowałem swoje usługi?

Moje usługi kieruję szczególnie do dwóch, umownych grup dorosłych osób, które – jak pokazuje praktyka – często napotykają trudności w dostępie do specjalistycznej pomocy:

• dorosłych osób neuroróżnorodnych (np. z rozpoznaniem ADHD, ASD),

• mężczyzn.

Z osobami spoza tych grup pracuję po indywidualnej rozmowie (na pierwszej, bezpłatnej sesji) i wspólnej decyzji. Jeśli uznam, że nie mam wystarczających kompetencji – postaram się pomóc znaleźć odpowiednie wsparcie.

Zdarza się również, że współpraca z danym terapeutą (w tym ze mną) po prostu się nie układa. To naturalne i nie musi być to niczyją winą. Warto wtedy – jeśli to możliwe – poszukać specjalisty, z którym poczujemy się komfortowo, i który posiada odpowiednie kwalifikacje. Sam, jako pacjent psychoterapii lub psychiatry, postępuję właśnie w ten sposób. Zawiązanie przymierza terapeutycznego to złożony proces, na który wpływ ma wiele czynników. Zachęcam do zapoznania się z literaturą naukową na ten temat.

Zrozumienie dzięki doświadczeniu

Część klientek i klientów docenia, że dzięki swojemu różnorodnemu doświadczeniu mogę lepiej rozumieć zawodową sferę ich życia.
Znam z własnej praktyki sytuacje takie jak:

• kryzysy psychiczne,

• wypalenie zawodowe,

• dylematy etyczne i bioetyczne.

W przeszłości pracowałem m.in. w zawodach pomocowych, służbach mundurowych (od 1996 r. – nadal), rachunkowości, sztuce i innych dziedzinach.
Nie twierdzę, że terapeuta, który nie przeszedł podobnych ścieżek, nie będzie skuteczny – byłoby to błędne założenie.
Podkreślam: istotą naszych spotkań będzie psychoterapia.
Moje doświadczenia traktuję jedynie jako zasób, który – w niektórych przypadkach – może być dodatkowym wsparciem w pracy z klientem.

Wspieram także przyszłych specjalistów i społeczników

W miarę możliwości wspieram (pro bono) osoby – niezależnie od wieku – wchodzące w zawody:

• psycholożek i psychologów,

• psychoterapeutek i psychoterapeutów.

W ramach psychoterapii pracuję też z osobami doświadczającymi kryzysów, wywodzącymi się z następujących środowisk:

• studenci i studentki,

• twórcy i twórczynie (szeroko rozumiana sztuka),

• pracownicy rachunkowości,

• rzemiosło i usługi,

• opieka zastępcza,

• mediacja,

• filozofia,

• psychologia i psychoterapia,

• zawody medyczne,

• nauczyciele – również akademiccy,

• służby mundurowe (w tym Służba Leśna).

Czerpię w tej pracy z własnych doświadczeń zawodowych. Wierzę, że wspieranie tych grup ma pozytywny wpływ na jakość życia społecznego.
Części z tych osób – szczególnie społecznikom – dedykuję projekt grup wsparcia: „Inkubator Życiowych Zmian” – [link].

Wykształcenie psychologiczne i plany rozwoju

Obecnie (2025):
Magisterskie studia na kierunku psychologia (MANS Warszawa, 8 z 10 semestrów ukończonych).
Specjalizacja: pomoc psychologiczna i psychologia kliniczna.
Przedmiotem mojej pracy dyplomowej (magisterskiej) jest m.in. neuroróżnorodność osób pracujących w ochronie zdrowia psychicznego.

Plan dalszego kształcenia:

• Ukończenie studiów magisterskich z bioetyki (UW, rozpoczęte 2018, absolutorium, planowane ukończenie: 2027/2028).

• Studia filozoficzne (2027–2032, jako student lub wolny słuchacz). Filozofia to moja „intelektualna podróż” od ponad 40 lat – i kluczowy element w rozumieniu psychoterapii.

• Kognitywistyka z komponentem AI (od 2032 r.).
  Uważam, że rozwój tej dziedziny – z poszanowaniem wartości bioetycznych – będzie odgrywał ważną rolę w przyszłości psychoterapii i diagnostyki psychologicznej.

Zastrzegam, że plany te mogą ulec korekcie – m.in. w związku z trwającymi w Polsce pracami nad ustawami o zawodach psychologa i psychoterapeuty.

4) Gdzie odbywają się sesje?

Pracuję głównie on-line i telefonicznie.

Wyjątkowo możliwe są także spotkania stacjonarne – wyłącznie w Ząbkach pod Warszawą.

Dojazd:

• warszawska komunikacja miejska – linia 199 – [link]

• kolej: Warszawa Wileńska → Ząbki (ok. 7 minut) + ok. 10 minut pieszo –[link].

Z uwagi na zalecenia angiologiczne (unikanie długotrwałej pozycji siedzącej), spotkania w gabinecie odbywają się jedynie okazjonalnie.

Alternatywą jest forma perypatetyczna – czyli sesje prowadzone w trakcie spaceru po lesie w Ząbkach. Zyskuje ona coraz większą popularność. Perypatetyczna forma różni się od klasycznej wyłącznie scenerią – zachowuje wszystkie kluczowe elementy merytoryczne psychoterapii prowadzonej w gabinecie.

Wybór formy pracy (on-line, telefonicznie, stacjonarnie lub perypatetycznie) należy do klientki/klienta.

[2] To las, w którym mieszkam, wychowałem się i kiedyś pracowałem zawodowo. Jedną z moich wcześniejszych profesji było leśnictwo – jestem magistrem inżynierem leśnictwa (SGGW, 1991–1996). Moja rodzina była związana z tą dziedziną od pokoleń. Zaznaczam, że nie są to tzw. „kąpiele leśne” – pracuję wyłącznie w modalności PSR/TSR.

5) Dostępne terminy – w sprawie umówienia terminu sesji najuprzejmiej proszę o kontakt mailowy lub telefoniczny – [link]. Jeśli nie będę mógł odebrać telefonu – oddzwonię. W przypadku braku odpowiedzi z mojej strony proponuję kontakt mailowy – zazwyczaj odpowiadam w ciągu 24 godzin.

6) Płatności

W przypadku usług odpłatnych przyjmuję płatności wyłącznie przelewem na konto Gabinetu. Szczegóły znajdą Państwo w zakładce: Cennik, zasady płatności – [link].

Przypominam, że pierwsza sesja jest bezpłatna i skrócona (30 minut).

W każdym miesiącu przyjmuję również nieodpłatnie (pro bono) – dotyczy to wyłącznie osób w trudniejszej sytuacji materialnej (opis w zakładce: Cennik, zasady płatności – [link].

Wynagrodzenie za pracę terapeutyczną przeznaczam na pokrycie kosztów formalnych i merytorycznych związanych z jej prowadzeniem: m.in. superwizji, studiów akademickich, szkoleń, ubezpieczenia OC, staży klinicznych, konferencji naukowych, literatury fachowej, składek członkowskich.

W razie pytań – serdecznie zapraszam do kontaktu: proszę śmiało pisać – [link].

Postaram się odpowiedzieć wyczerpująco i rozwiać ewentualne wątpliwości.

Jako osoba, która sama bywała/ bywa klientem psychoterapii, doskonale rozumiem, jak wiele z nich może się pojawić.

Jeśli nie zdecydują się Państwo na skorzystanie z mojej pomocy, ale jednocześnie czują potrzebę psychoterapii, serdecznie polecam:

• moje Koleżanki i Kolegów ze Stowarzyszenia PSTTSR (jestem członkiem zwyczajnym Stowarzyszenia) – [link],
• osoby z listy PTP (Polskiego Towarzystwa Psychiatrycznego) – [link],
• osoby z listy PTP (Polskiego Towarzystwa Psychologicznego) – [link].

Zaznaczam, że obecnie nie jestem członkiem PTP ani PTP, jednak po spełnieniu statutowych warunków zamierzam się o to członkostwo ubiegać. Moje rekomendacje wynikają z zaufania do tych instytucji.

W sytuacjach nagłych, niecierpiących zwłoki – polecam:

• telefon zaufania dla dzieci i młodzieży: 116 111 (bezpłatny),

• telefon zaufania dla osób dorosłych: 116 123 (bezpłatny),

• inna nieodpłatna pomoc telefoniczna – [link],
• inne ważne telefony – [link ],
• numer alarmowy 112.

Do zobaczenia/ do usłyszenia!

Z perypatetycznym pozdrowieniem, 🙂

.:Bruno:.

Ząbki, 15-04-2024 roku [ostatnia aktualizacja: 07.05.2025, 00:30:59]